ضرورت ارائه خدمات نیازمبنا در کتابخانههای عمومی - وبلاگ بلاگ پو

به گزارش وبلاگ بلاگ پو به نقل از روابط عمومی اداره کل کتابخانه های عمومی استان خوزستان، علیرضا مختارپور، دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی در پیامی به مناسبت افتتاحیه همایش ملی کارکردهای اجتماعی، عنوان نمود: باید به جامعه نزدیک شد و جامعه و نیازهایش را شناخت؛ از یک خدمت وقتی استقبال می گردد که نیازمبنا باشد.

متن کامل این پیغام به توضیح ذیل است:

بسمه تعالی

حضور کتابخانه های عمومی و کتابداران در عرصه های اجتماعی سابقه چند ساله دارد؛ اما چندی است که موضوع اجتماعی شدن کتابخانه، کتابخانه عمومی و اجتماع سازی، کتابخانه به عنوان مرکز ارائه خدمات اجتماعی و مباحثی نزدیک به آن، در محافل علمی و مجاری اجرایی پررنگ تر شده است.

کمی پس از طرح کلان و ملی ساماندهی اجتماعی کشور و تاکید و توصیه رهبر معظم انقلاب به دستگاه های مسئول و مرتبط، کتابخانه های عمومی و نهاد، در حد بضاعت محدود خود در نزدیک به 10 شهرستان اولویت دار برنامه ریزی هایی متناسب با شرایط آن مناطق از نظر آسیب های اجتماعی انجام داد که تمرکز اصلی آن در کنار توسعه و نوسازی فضاهای کتابخانه ای، ارائه آموزش ها در جهت مسائل اجتماعی مردم و اعضا و ارائه مشاوره به آن ها در فضای کتابخانه ها بود.

حضور کتابداران عزیز در زمان پس از وقوع بلایای طبیعی نیز یکی دیگر از جلوه های حضور کتابخانه ها در عرصه اجتماع بود. فعالیت نزدیک به 1000 نفر از کتابداران در ماجرای سیل سال 98 و حضور آنان در مناطق سیل زده و ارائه خدمات فرهنگی و اجتماعی متنوع به مردم، نیز حضور در مناطق زلزله زده غرب کشور، موقعیتی را برای حضور جدی تر کتابخانه در عرصه اجتماع فراهم کرد.

فعالیت کتابخانه ها در دوره فراگیری بیماری کووید 19 چه در فضای مجازی در قالب آموزش موضوعات اجتماعی و اخلاقی و چه حضور در عرصه های یاری مومنانه و چه در انتقال اطلاعات سلامت به اعضا در محدوده کتابخانه، یکی دیگر از جلوه های خدمات اجتماعی کتابخانه ها بوده است.

توجه ویژه به گروه های خاص اجتماعی نیز از مصادیق همگرایی بیشتر کتابخانه های عمومی و اجتماع است. توجه ویژه به هم وطنان نابینا و معلول چه در زمینه مطالعه نیازهای آن ها، چه در زمینه طراحی خدمات نوین و فراگیرتر به همراه تدوین استانداردهای جامع از دیگر مصادیق توجه به جنبه اجتماعی خدمات کتابخانه عمومی است.

باید دانست که بعضی از این فعالیت ها اقتضایی، موضوعی، مقطعی و میان مدت بوده است؛ اما بعضی دیگر طولانی تر شده و در قالب هایی مانند مدارس جهادی خواندن یا خدمات مشاوره ادامه یافته است؛ اما موضوع مهم دراین میان، شناخت دقیق و برنامه ریزی جامع برای موضوع تعامل کتابخانه و اجتماع و ترسیم نقشه راه، حداقل، برای یک دهه پیش رو است.

امروز شاید مهم ترین مساله کشور که ابعاد و اثرات فراوان اجتماعی دارد، مساله اشتغال است. آیا نباید باید به این پرسش فکر کرد که کتابخانه عمومی در قبال این مساله چه وضع و راه حلی دارد! چگونه از ظرفیت کتابخانه عمومی در این راستا و توسعه و تقویت انواع کسب و کارها می توان بهره گرفت؟ البته در کنار مسائل اجتماعی باید به زمینه های اجتماعی هم اندیشید. ما چگونه می توانیم به مرکز جامع ارائه خدمات تبدیل شویم؟ نقش کتابخانه در نظام نوآوری چیست؟ نقش مکمل ما در کنار آموزش های رسمی کدام است؟ پاسخ به هریک از این سوال ها مستلزم طی چند مرحله است:

نخست آن که باید به جامعه نزدیک شد و جامعه و نیازهایش را شناخت. از یک خدمت وقتی استقبال می گردد که نیازمبنا باشد. برای این گام چند طرح مطالعاتی برای سنجش و برآورد نیازهای اجتماعات محلی تعریف و اجرا شده است. طرح های شناخت نیازهای جوامع کردنشین و آذری زبان با همکاری دانشگاه ها رو به انتها است. احصای نیازهای چند شهرستان اولویت دار اجتماعی نیز صورت گرفته است. سنجش نیازهای جوامع عرب زبان را نیز در آینده نزدیک آغاز می کنیم؛ اما باید بدانیم که این ها آغازی برای شناخت جامعه است.

گام بعدی فراهم کردن الگوی بومی برای معین چارچوب نزدیکی کتابخانه و اجتماع و بازتعریف کتابخانه عمومی است؛ تا وقتی این الگو نباشد نمی توان از یک برنامه جامع بلندمدت سخن گفت. اینکه کتابخانه در اجتماع یک تماشاگر باشد یا یک عامل مهم و تاثیر گذار، پرسش مهمی است؛ یا حتی فراتر از آن در قامت چیزی که امروزه از آن با نام کاتالیزور یا تسریع نماینده در تغییرات اجتماعی یاد می نمایند. روش طراحی خدمت اجتماعی در کتابخانه چیست؟ جامعه ایرانی تا چه اندازه اجتماعی شدن کتابخانه را می پذیرد؟ کتابخانه در کنار مسجد، چه نقش مکملی در تقویت مراکز اجتماع دارند؟ الگوی آموزش و انتخاب کتابداران در این چارچوب جدید چگونه است؟ حوزه های دیگر علمی چه نقشی در این چارچوب جدید دارند؟ کتابخانه های روستایی چه جایگاهی در مدیریت مسائل اجتماعی دارند؟ همه این مسائل و ده ها پرسش دیگر می طلبد تا از منظر تامل عالمانه و البته بومی نگر و ارزش گرا، به نظریاتی موثر و مفید در این زمینه دست بیابیم که قطعا برگزاری این همایش می تواند گام مهمی در این جهت باشد.

امیدواریم با عنایت خداوند این همایش، دستاورد موثری برای جامعه علمی و فرهنگی ایران اسلامی ارائه نموده و در راستا تعریف چارچوبی که به آن اشاره شد، گام های علمی بعدی نیز برداشته گردد.

در انتها از عزیزان برگزار نماینده همایش تشکر و قدردانی می کنم.