با کشف یک پروتئین ایمنی، درمان نو برای آترواسکلروز یعنی سفت و تنگ شدن شریان های قلبی در حال توسعه است - وبلاگ بلاگ پو

به گزارش وبلاگ بلاگ پو، بیماری های قلبی دلیل شماره یک مرگ و میر در ایالات متحده است و درمان ها هنوز بسیار محدود هستند. بیشتر درمان هایی که ما اکنون در دسترس داریم غیرمستقیم هستند به جز چند استثنا مانند درمان کاهش دهنده سطح کلسترول با داروهای دسته استاتین ها. و ما به صورت غیرمستقیم با پیشگیری از دیابت و فشار خون بالا، یا بهبود رژیم غذایی و ورزش می کوشیم بیماری های قلبی را کمتر کنیم.

در تحقیقات نو به رهبری گروهی از محققان دانشگاه میشیگان، یک پروتئین ایمنی پیدا شده که ممکن است یک عامل اصلی در آترواسکلروز، یعنی ضخیم شدن شریان های قلب باشد. و این کشف امکان پیدا کردن انواع نوی از درمان ها را خواهد داد.

سلیم هایک، نویسنده ارشد در مطالعه نو، شرح داد: هدف قرار دادن مؤلفه ایمنی مرکزی برای پیشرفت آترواسکلروز است.

تحقیقات نو بر روی پروتئین ایمنی به نام suPAR (گیرنده فعال نماینده پلاسمینوژن اوروکیناز محلول) متمرکز شده است. این پروتئین به وسیله مغز استخوان فراوری می گردد و به عنوان یک تنظیم نماینده کلی فعالیت سیستم ایمنی عمل می نماید.

برای سال ها، محققان suPAR را به عنوان یک نشانگر زیستی مؤثر برای فعالیت ایمنی شناخته اند. سطوح بالای suPAR با همه چیز از سرطان گرفته تا دیابت مرتبط است، اما اخیراً معین شده است که این پروتئین ایمنی نقشی سببی در بیماری کلیوی بازی می نماید. مطالعات پیش بالینی نشان داده اند که مهار suPAR می تواند از آسیب کلیوی جلوگیری نموده یا حتی آن را معکوس کند، که نشان می دهد این پروتئین ممکن است بیشتر از آنچه قبلاً تصور می شد با بیماری مرتبط باشد.

اما در مطالعه نو با استفاده از سه رویکرد مختلف، پتانسیل suPAR را به عنوان یک عامل ایجاد نماینده در بیماری های قلبی عروقی آنالیز شد. ابتدا، محققان گروهی متشکل از 5000 نفر که مبتلا به آترواسکلروز آنالیز کردند. در اینجا آن ها دریافتند که سطوح بالاتر suPAR به طور قابل توجهی با مقدار بیشتر حوادث قلبی عروقی مرتبط است.

گام بعدی در این تحقیق، جستجوی گونه های ژنتیکی بالقوه ای بود که می توانست بر سطوح suPAR تأثیر بگذارد. محققان با نگاهی به مجموعه داده ای متشکل از 24000 نفر دریافتند که یک نوع خاص در ژنی به نام PLAUR می تواند با سطوح بالاتر suPAR خون مرتبط باشد و با ردیابی این نوع ژن در 500000 نفر، محققان دریافتند که می تواند با نرخ بالاتر تصلب شرایین مرتبط باشد.

ما بعلاوه دریافتیم که شرکت نمایندگانی که فاقد یک نسخه از ژن PLAUR هستند، خطر ابتلا به بیماری های قلبی کمتری دارند. در مجموع، داده های ژنتیکی واقعاً قانع نماینده هستند که suPAR بالا علت آترواسکلروز است.

آخرین قطعه در این پازل، آنالیز این موضوع بود که چگونه suPAR می تواند آترواسکلروز ایجاد کند برای این کار، محققان سطوح suPAR را در مدل های موش آترواسکلروز بیان کردند. آن ها دریافتند که پلاک ها در شریان های حیوانات نسبت به سطوح suPAR به طرز چشمگیری افزایش یافته است. به نظر می رسد که suPAR در واقع در فرآیند کلسیفیکاسیون شریان نقش داشته است.

به نظر می رسد سطوح بالای suPAR سلول های ایمنی را فعال می نماید و آن ها را به واکنش بیش از حد به محیط کلسترول بالا تحریک می نماید و باعث می گردد این سلول ها وارد دیواره عروق خونی شده و پیشرفت تصلب شرایین را تسریع نمایند. حتی قبل از ابتلا به تصلب شرایین، آئورت موش های با سطوح بالای suPAR حاوی گلبول های سفید التهابی بیشتری بود و سلول های ایمنی در حال گردش در خون در حالت فعال یا حالت حمله بودند.

در نهایت، این یافته های نو به یک روش کاملاً نو برای درمان بیماری قلبی می تواند منجر گردد. مهار suPAR می تواند به طور قابل قبولی خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش دهد و درمان هایی در این مسیر در حال توسعه هستند.

آنتی بادی های مونوکلونال و مهارنماینده های مولکول کوچکی که suPAR را هدف قرار می دهند، نتایج امیدوارنماینده ای را در مطالعات بالینی با تمرکز بر بیماری کلیوی نشان داده اند و یک درمان از قبل موجود به نام پلاسمافرزیس هم برای کاهش سطح suPAR و هم تثبیت بیماری جدی کلیوی در بیماران انسانی دیده شده است.

محققان تصور می نمایند این درمان ها را طی سه تا پنج سال آینده به بیماران داده گردد و تحولی دردرمان آترواسکلروتیک و بیماری کلیوی ایجاد نمایند.

مطالعه نو در Journal of Clinical Investigation منتشر شده

منبع: دانشگاه بهداشت میشیگان