معرفی اکلیل الملک یا ناخنک و خواص درمانی آن - وبلاگ بلاگ پو

به گزارش وبلاگ بلاگ پو، گیاهی است بوته ای و دو ساله به ارتفاع حدود یک متر گاهی موارد بیشتر با برگ هایی سه برگچه ای تقریباً شبیه برگ های شنبلیله و گل های آن درشت و به صورت سنبله می باشند. میوه اش (ناخنک - اکلیل الملک) هلالی شکل

نویسنده: صمصام صانعی

نام علمی گیاه:

Trigonella grandifora L. می باشد. نام های دیگر آن به فارسی و در کتب طب سنتی، ناخنک و اکلیل الملک نامیده شده است.

تیره گیاه:

پروانه واران Leguminosae

نوع گیاه:

بوته

مشخصات ظاهری:

گیاهی است بوته ای و دو ساله به ارتفاع حدود یک متر گاهی موارد بیشتر با برگ هایی سه برگچه ای تقریباً شبیه برگ های شنبلیله و گل های آن درشت و به صورت سنبله می باشند. میوه اش (ناخنک - اکلیل الملک) هلالی شکل و نخودی رنگ و محتوای میوه چند دانه زرد یا قهوه ای رنگ است. این دارو در بازار ایران با نام ناخنک عرضه می گردد.

طبیعت ناخنک:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب نواحی معتدل اروپا، آفریقا، آسیا و در ایران بیشتر در استان های هرمزگان، بوشهر، کرمان، فارس، لرستان، آذربایجان شرقی و کرمانشاه به طور خودرو می روید.

ترکیبات شیمیایی:

کومارین، ملیلوتین، رزین، فلاوندئیدها، تانن و غیره در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

میوه و دانه های داخل آن (ناخنک)

نحوه مصرف:

معمولاً ناخنک را به صورت دم نموده یا جوشانده استفاده می نمایند و در طب سنتی برای درمان بیماری ها نحوه و اندازه مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز می نماید.

خواص درمانی:

تقویت نماینده عمومی بدن و ضد اسپاسم، خواب آور و شیرافزا، بازنماینده قاعدگی و ضد اسهال خونی، ضد التهاب و نرم نماینده ورم های سفت، افزاینده اسپرم و تقویت نماینده بینایی، رقیق نماینده خون و ضد برونشیت، تحلیل برنده ورم روده و بادشکن، ضد میگرن و برطرف نماینده سوء هاضمه، ضد گریپ و مفید برای روماتیسم می باشد. ضمناً برای واریس، آرتروز، سنگ مثانه، هپاتیت، جوش صورت، احتقان بینی و درد کبد، معده، طحال، کلیه و رحم هم مفید است. در استعمال خارجی ریختن جوشانده دانه ناخنک روی سر برطرف نماینده سردرد، سرگیجه، فراموشی و سکته مغزی می باشد.

تذکر:

استفاده از ناخنک برای خانم های باردار ممنوع و مصرف آن برای افراد مبتلا به فشار خون بالا هم مضر است.

منبع مقاله :

صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.

منبع: راسخون