نبرد سیستم ایمنی انسان با کرونا - وبلاگ بلاگ پو

به گزارش وبلاگ بلاگ پو، پادتن های بدن در برابر ویروس کرونا بار دیگر در پی شیوع سویه اومیکرون مورد توجه قرار گرفته اند زیرا نتایج آنالیز ها نشان می دهد که تزریق دو دوز از واکسن احتمالا مصونیت کافی در برابر این سویه جهش یافته از ویروس ایجاد نمی کند.

به گزارش یورونیوز، به این ترتیب تزریق دوز سوم از واکسن های کنونی یا حتی واکسنی ویژه که برای سویه اومیکرون تهیه خواهد شد اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. هدف از تزریق واکسن های کرونا فراوری پادتن در بدن است. این پادتن ها پروتئین هایی به شکل حرف وای (Y) هستند که در صورت ابتلای فرد به ویروس کرونا یا تزریق واکسن فراوری می شوند.

پادتن ها به پروتئین های اسپایک که بر روی سطح ویروس کرونا قرار دارند می چسبند و مانع از نفوذ ویروس به درون سلول های بدن می شوند.

هرچند پادتن ها عاملی مهم در پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا، ابتلای مجدد به آن یا پاکسازی بدن از ویروس هستند اما تنها ابزار سیستم ایمنی بدن برای مقابله با بیماری کووید 19 نیستند.

راجر شاپیرو، ایمنی شناس در دانشگاه هاروارد می گوید: واکنشی پیچیده و هماهنگ [از سوی بدن] وجود دارد که از نظر تکاملی واقعا زیبا است.

در ساعات اولیه ورود ویروس کرونا به بدن چه رخ می دهد؟

پروتئین های پیغام رسان در همان دقایق و ساعات اولیه پس از ورود ویروس کرونا از سیستم ایمنی ذاتی بدن درخواست یاری برای مقابله با ویروس می نمایند. نوتروفیل ها (neutrophils) که بین 50 تا 70 درصد گلبول های سفید را تشکیل می دهند اولین واکنش سیستم ایمنی در برابر ویروس هستند.

نوتروفیل ها به همان مقدار که سریع در محل نفوذ ویروس حاضر می شوند به همان سرعت نیز از بین می فرایند.

واکنش دیگر سیستم ایمنی بدن در برابر ویروس نوعی از گلبول های سفید به نام ماکروفاژها هستند. ماکروفاژها در فرایندی به نام بیگانه خواری به بلعیدن هر آنچه که بر روی سطح خود دارای پروتئین مخصوص سلول های سالم بدن نیست مشغول می شوند. سلول های دندریتیک نوع دیگری از بیگانه خوارهای بدن انسان محسوب می شوند.

این سلول ها در عین حال رابط بین سیستم ایمنی ذاتی و سیستم ایمنی تطبیقی هستند. یکی از کارکردهای سلول های دندریتیک تحریک سیستم ایمنی تطبیقی برای واکنش در برابر ویروس است.

جان وری، ایمنی شناس در دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا درباره عملکرد ماکروفاژها و سلول های دندریتیک می گوید: مانند بمباران منطقه ای انجام دادن است به امید اینکه تا حد ممکن به نیروی اشغالگر آسیب بزنید...همزمان هم به مقر فرماندهی خبر می دهید تا یگان ویژه برای دخالت آماده باشد.

در تشبیه جان وری انجام بمباران منطقه ای بیشتر از سوی ماکروفاژها انجام می گردد و سلول های دندریتیک بیشتر وظیفه درخواست یاری از مقر فرماندهی و هماهنگی با سیستم ایمنی تطبیقی را برعهده دارند.

مقام های ارشد بهداشت جهانی و اروپا: واکسن به تنهایی مانع توسعه کرونا و سویه اومیکرون نخواهد شد

سیستم ایمنی تطبیقی؛ تکاوران بدن در برابر کرونا

لنفوسیت بی (B cells) و لنفوسیت تی (T cells) در واقع نقش تکاوران و افسران ارشد بدن را در نبرد با ویروس و باکتری ایفا می نمایند. هنگامی که سیستم ایمنی ذاتی پیروز به مقابله با نیروی مهاجم به بدن نگردد سیستم ایمنی تطبیقی با یاری لنفوسیت بی و لنفوسیت تی وارد عمل می گردد.

لنفوسیت های بی پس از چند روز از ابتلا به ویروس آغاز به فراوری پادتن در برابر آن می نمایند. واکسن های کرونا نیز در واقع با تحریک لنفوسیت های بی پیروز به فراوری پادتن می شوند.

شریک اصلی لنفوسیت های بی در فرایند مقابله با بیماری لنفوسیت های تی هستند که به دو نوع کشنده و یاری نماینده تقسیم می شوند. لنفوسیت های تی از نوع کشنده آن کشنده می توانند به طور مستقیم سلول های آلوده به ویروس یا سلول های سرطانی را از بین ببرند. در مقابل لنفوسیت های تی یاری نماینده به واکنش قوی تر سیستم ایمنی بدن در برابر ویروس و راهنمایی لنفوسیت های تی کشنده به سوی سلول های آلوده به ویروس یاری می نمایند.

لنفوسیت های تی کشنده می توانند آسیب های جانبی نیز برای بدن در پی داشته باشند هرچند هدف اصلی آنها حفاظت از بدن در مقابل ویروس و باکتری است.